Padkos

my padkos

by my skuiling gelos

my stewels vreet die teer
maar my voete word nooit seer
slegs ‘n gatsak vol gisters
‘n rugsak vir nou
‘n teerpad vol opwinding
‘n oosterkim vol hoop
my drome in ‘n kussingsloop
vas geknoop
‘n glimlag op my mond terwyl ek loop

luister en hoor daar

die woorde van die barbaar

geniet

my akkoorde, my hart se lied

© Sybie

NOORD

flentergat

met ‘n bontgelapte gatsak

vol van gisters, eergisters en lank terug se tyd
herinneringe van trane, bloed en sweet
gedagtes wat die afstand meet
dalk is dit eng, dalk is dit wyd

geradbraakte skoensole

ken die swier van die rooi mat

die lym-slym van die hole

die plat van die pad

die asem-terg van die berg

die suig-brand van die sand

hartsdrome wat hoog sweef

gevolg deur oë wat skerp-kyk skreef

gebeitelde hande sonder ruk of beef

gelouterde liggaam wat voluit en driftig leef

‘n getemperde weg-sweef siel

plek plek geskaaf, plek plek verniel

‘n sagte, skor stem

deur onbruik gerasper en stil gelem

geen of min woorde oor gebarste lippe

wat wydsbeen, wysieloos fluit

oor bome, bosse, rotse en klippe

om sonder ‘n eggo teen die kruine te stuit

ingesweis lê die koers na noord

daar waar die vrysiel hoort

en agter in modder en in stof

oor die sag en deur die rof

lê die voetspore gesmelt

op teer, beton en veld

‘n verwerpte, vergete held

sonder woorde, sonder bagasie, sonder geld

stap hy sy lewensbaan

waar dit ookal mag lei, of mag gaan

stil grou oë stip verlore

staar na die onbekende môre

maar sag dobber die begeerte in die hart

weg van die seer, die pyn, die smart

flentergat

met die bont gelapte gatsak

en ‘n wydsbeen, wysielose fluit

op koers na noord, weg uit suid

© Sybie

So na die ‘’lekker’’ naweek, so stukkie skaamkop se versie( Lees met jou groottoon in jou kies)

 

ONS EN DIE SAND

die partie is verby
dit was jol, jive en dans
met elke kans
‘n dop, ‘n druk en ‘n vry
en tone krul van lekkerkry

maar nou lê ek en jy

kaal op die sand

net so bokant die seewater se kant

beide gluur na die maan

effens gedaan

wou nog verder loop

maar my bene het sommer geknoop

streel jou koel gladde lyf

voel my nek word styf

van al die gebuig

sal jou moet nader skuif

dig teen my dorstige lyf

vat jou om die nekkie

suigsoen jou op jou lekker bekkkie

vir ‘n salig ruk

kan ek jou soet nektar sluk

dan weer styf

teen my koorsige lyf

steeds kaal en alleen

dit het nou lekker begin reën

maar al wat ek vra

is dat niemand ons moet pla

sonder enige angs of pyn

ek en my bottel brandewyn

en so aan

© Sybie

‘n Ou versie, vir ‘n nuwe week. Geniet die week en so aan

 

Woorde

bring ‘n emmer saam
maak
nie saak
waar vandaan
jy kom of waar heen jy gaan
wie of wat jy is
kom kry gerus

skep uit my woordfontein

soms is dit brak, soms rein

woorde vir die plesier en die pyn

kom les jou dors

jy kan maar mors

my woorde kos nie geld

die betekenis kan ook nie verwelk

of wegsmelt

my siel is die pen

gedoop in my hart se ink

lees die woorde en wen

kom en drink

ek sal oophand skink

is dit dalk te veel

kan jy dit gerus uitdeel

kom luister na my

huil of voel bly

jy sal verstaan

my woorde bring nie net ‘n lag

maar ook ‘n traan

woorde het die krag

met jou hande kan jy iets vermag

met jou mond kan jy swets en lag

lees en vertel jou verhaal

in ons eie wonderlike taal

 

©Sybie

LESSE OP DIE VRYPAD

VRY

So deksels lekker,soet, onstuimig, stormagtig en soms pynlik, maar tog so opwindend!

Nou gedreig om te leer oopbek vry, of anders word ek ‘geblackball,’ en ek hou van Nugget Polish net op die skoene, nie in die middel nie!

Nou … die geharde vryers het deur middel van ‘n kussing, my die tegniek laat oefen en so paar vashou moves ook. So … toe die groot dag aanbreek, kon jy maar sê my kripnotes was in my hoof gesweis.

DIE AFDAK MOVE

Vat ek vir Koekie, so 9 uur die aand, op die plaas om die hoenderbatterye se gasligte te gaan afsit. Ons stap na die verste punt toe, sit die flits neer, maak ‘n einde aan die gaslig, en toe gee ek haar my vryersstem. “Koekie, ek en jy ken mekaar van kleins af, is nou tyd om mekaar beter te leer ken!”

“Jy moes al lankal!” koer sy, en ek gripp haar. Eers ek gee haar die oopbek-soen-smeer move, toe die gripp, so met die voorarms.

“Stadig!” hyg sy. “Jy breek my ribbes.” Ek ontspan die spiere, maar daar kom ‘n ander neukery. Ek begin my onderlyf in reverse druk, en sy hyg …“Staan nader!” Maar not te demn, ek reverse meer.

Staan soos ‘n afdak daar, want by my onderlyf roer en bewe goed wat nie normaalweg so is nie. En ek kry skaam, maar o, hel dit is wydlekker!

Maar die tyd loop uit en ons stap terug, maar smaak my ek voel soos wyle Neil Armstrong. Die verskil is net hy moes hel ver travel om op die maan te kan loop, en ek doen dit sommer hier. Kom ons by die huis, sit Ouboet nog daar. Gesels so oor alles … dit is nou hulle … want ek het nog oopbek-skok. Sy leen sy ‘n sakdoek om haar bril skoon te maak, en wink hy my eenkant.

“Onthou, haal haar bril af as jy vry!”

Bloomin cheek, loer hy my nog af ook! Daar’s niks in my opleiding enige iets vermeld van brille nie!

DIE BULLDOZER MOVE

Vra die koskuispelle my uit oor die naweek se praktiese oefening, en ek vertel hulle … ook van my afdak staan.

“Nee, man jy staan teen haar, daai onder dinge moet so wees!” antwoord no 1

“Hulle laaik dit!” dit is no 2.

“Hoekom?” Dit is ek daai.

“Want hulle laaik dit, as hulle voel jy laaik hulle!” Dit is no 3, en hy is die grootste en oudste, so hy is die regste!

En ek kry vir Lettie so gedurende die Volkspele (Sokkies het mos eers later jare begin) onder die bome en ons vat vlam. Ek is sommer allover, is mos soet, luister na die deskundiges, en ek stoot stewig vorentoe! Maar sy klap my, dog eers iemand het die skool se ligte aangesit.

“En nou?” Ek is mos volgens opleiding nog reg en op koers.

“Julle dink ook net aan een ding!” en daar trek Lettie, en ek staan daar met my skeef geklapte bek. Ek wonder wat het ek aan gedink, wat ek verkeerd aan gedink het.

TE DIEP MOVE

En ek kry verder opleiding, en ek leer daai kussing dat sy soen soos Bridgette Bardot … en ek’s vol kennis en taktiek.

Ek vat toe vir Sandra agter die asbes klaskamers in, die volgende Volkspele. En ek staan styf, handbriek op getrek en ons vry. Ons vry, en toe skrik ek my gaai in neutral in, want sy druk haar tong in my oopbek, en amper oorhandig ek die middag se Koshuis vis en tjips vir haar. Maar ek hou uit, en ek tong haar terug!

“Jiggghhhh!” sê sy “Dit is te diep!”

“He!He!” lag iemand hier tussen die bome, en daar trek sy!

“Sybs, wat de hel het jy te diep gedoen?” Dis no 3, en in die maanlig lyk sy oge soos twee spotlights.

“My tong te diep in haar mond gedruk!” Ek lag nie, ek’s opgetjaarts, en staan hier tussen die spul instrukteurs.

“Hel, was net bang dat jy vooruit gaan leer!” antwoord no 1.

DIE BRA MOEILIKE MOVE

Toe kry ek die volgende deel van my opleiding, en dit lyk vir my heel beterder. Teen ek die als reg van die bevelvoerder gekry het, hang die punte van my sponskussing soos nat vadoeke, heel flenters gesoen en so aan! Ou Brian kry darem vir my een van sy susters se ou buustelyfies, daarmee moet ek al die moves en losmaak tegnieke oefen. Maar elke ou kry beurt om met die lyfie onder sy kussing te slaap, want ou Brian het beautiful susters.

Hulle reël vir my ‘n girl wat skynbaar nie so bang is nie. Maureen en ek staan uit, en sy grip my langs die ou moerse roeiboot (Vlootkadette in die middel van die Vrystaat, kan jy dit glo) en sy ken, sy laaik, sy help. En ek soek, terwyl ek vry en soen, soek my hande oor daai strêps maar ek kry niks, geen losmaak plek nie.

“Voor!” mompel sy, en ek sukkel voor. Maar toe ek net daai spitspunte voel en geen hek nie, toe slaan die engtevrees my stembande los en ek roggel net hees … “Fokit, help my!”

Dink dit is genoeg en dalk te veel.

© Sybie ( Gister se Pad)

 

Adventures stories- https://www.facebook.com/sybie.kleynhans?fref=ts